μια σειρά στοχευμένων εκπαιδευτικών πρακτικών αλλά και με κάθε αφορμή στα πλαίσια της καθημερινότητας μέσα στην τάξη. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από αυτές: η ανάγνωση παραμυθιού, η εκμάθηση παιδικών και παραδοσιακών τραγουδιών, η αφήγηση μικρών ιστοριών, το κουκλοθέατρο, η δραματοποίηση, και οι συζητήσεις γύρω από θέματα που ανακύπτουν καθημερινά. Τα παιδιά ενθαρρύνονται να κατακτήσουν τον προφορικό τους λόγο, ώστε να εναρμονίζεται με τα δεδομένα των εγγράμματων κοινωνιών, κατακτώντας μια σειρά δεξιοτήτων όπως: να συμμετέχουν σε συζητήσεις, υιοθετώντας εξίσου αποτελεσματικά τον ρόλο του ομιλητή και του ακροατή, να διηγούνται ιστορίες που βασίζονται σε δικά τους βιώματα, ακολουθώντας μια χρονική αλληλουχία και να κατακτήσουν τις δεξιότητες της αφήγησης και της περιγραφής γεγονότων ή ιστοριών. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά αποκτούν γλωσσική ευχέρεια, δημιουργούν το δικό τους προφορικό λόγο και εμπλουτίζουν διαρκώς το λεξιλόγιό τους.